do lasu las przyroda przyrodapolska spacer podróże trawel eco
>> YOUR LINK HERE: ___ http://youtube.com/watch?v=FMBd9LKWWn8
Dajta mi te chaszcze, gaj, dajta gąszcz • W kniej tak popałętać się, popamiętać • Daj mi las, daj mi wejść, daj mi weń gnać • Daj przed siebie iść, dokąd, wprost nie pamiętać • Zawiesić oko na liści zielonych ciałach • Przyjemność niemała • Milej! Milej! Milej! • W koło zielona fala • W las idę wraz z moją całą familiją • Po to by pokłonić się, oddać ziemi hołd • Żeby miała cały czas nas w opiece • Hej, gaje, bory, puszcze! Hej, lasy! • Na ciałach liści daj zawiesić oko • Skory do kory wyciągam konary błogo • Lasy mą modą, lasy mą modlitwą • Im głębiej w las idziemy całą sitwą • Lubię do lasu iść sobie na spaca • Lasu doradza mi, lasu nawraca • Lubię na polanę się wbić z dala • Polana myśli rozwiane scala • Czas do lasu iść znowu • Czas do lasu iść znowu • Czas do lasu iść znowu • Czas do lasu iść znowu • Pochłania mnie las, chłonę go, słyszę w krąg ryki • Żywa legenda, mrok, robię się dziki, dziki • Czuję jak odchodzą w dal niezdrowe nawyki • I naprawiają się przepalone styki, styki • Zero podniety i zero zamułki • Szyszynkę czyszczę, wytężam czułki • Czule dotykam, padam czółkiem do ściółki • Pobieram program z najwyższej półki • Niech żyje bal, ba! Niech żyją korzenie, howgh! • Tarabani się endemiczne plemię yo! • Stąpa pach! Do rytuału skory • Drzewców potomki, laski i ziomki • Las rąk, pędy, rosocha, mchu dywany • Chapeau bas, szycho bauns, kumy, kamraty, kompany • Tajga, selwa, regiel, łęg, bór, gaj, knieja • Póki porastają, póki pną pnie jest nadzieja • Lubię do lasu iść sobie na spaca • Lasu doradza mi, lasu nawraca • Lubię na polanę się wbić z dala • Polana myśli rozwiane scala • Lubię do lasu iść sobie na spaca • Lasu doradza mi, lasu nawraca • Lubię na polanę się wbić z dala • Polana myśli rozwiane scala • Czas do lasu iść znowu • Czas do lasu iść znowu • Czas do lasu iść znowu • Czas do lasu iść znowu • Do buszu buszu bu-szu szła • Lalalala lasu lazł • Do buszu buszu bu-szu szła • Lalalala lasu lazł • Do buszu buszu bu-szu szła • Lalalala lasu lazł • Do buszu buszu bu-szu szła • Lalalala lasu lazł • Do buszu buszu bu-szu szła • Lalalala lasu lazł (czas do lasu iść znowu) • Do buszu buszu bu-szu szła • Lalalala lasu lazł (czas do lasu iść znowu) • Do buszu buszu bu-szu szła • Lalalala lasu lazł (czas do lasu iść znowu) • Do buszu buszu bu-szu szła • Dusza • Kiedy ciało do lasu rusza • Raduje się serce i dusza • Kiedy ciało do lasu rusza • Raduje się serce i dusza • Kiedy ciało do lasu rusza • Raduje się serce i dusza • Kiedy ciało do lasu rusza • Raduje się serce i dusza • Tekst, jest hymnem pochwalnym na cześć lasu i przyrody, manifestacją głębokiego związku człowieka z naturą. W jego dynamicznych i rytmicznych wersach można dostrzec radość z przebywania w lesie, oddanie się naturze oraz rytualne wręcz poddanie się jej mocy. Las w tym utworze staje się miejscem duchowego odrodzenia, przestrzenią, gdzie człowiek odnajduje spokój, harmonię i bliskość z ziemią. • Pierwsze wersy wyrażają silne pragnienie zanurzenia się w dzikiej przyrodzie. Podmiot liryczny domaga się, aby pozwolono mu wejść do lasu, wędrować po gąszczu, zatracić się w naturze. Las to miejsce, gdzie można się zgubić, zapomnieć o codziennych troskach, a jednocześnie odczuwać głębokie połączenie z otaczającym światem. Autor używa języka pełnego ekspresji, w którym każdy krok w stronę lasu jest jak duchowe zanurzenie. • W kolejnych częściach tekstu las zostaje przedstawiony jako przestrzeń nie tylko fizyczna, ale i metafizyczna. To miejsce, gdzie człowiek może na nowo połączyć się z naturą, zyskać spokój ducha i czerpać z głębokiej mądrości przyrody. Las to także miejsce rytuału, gdzie człowiek składa hołd ziemi, wyrażając szacunek i pokorę wobec natury. W tekst wplecione są elementy rytualne – konary wyciągane do kory drzew, dotyk ściółki, poczucie jedności z lasem i jego mieszkańcami. • Wiersz podkreśla również regeneracyjną moc natury. Autor opisuje, jak wchodzenie do lasu pozwala uwolnić się od złych nawyków, oczyścić umysł i ciało, naprawić to, co w codziennym życiu mogło zostać uszkodzone. Las staje się tutaj miejscem uzdrowienia, gdzie można odnowić swoją wewnętrzną równowagę. • Tekst zawiera też wyraźne odwołania do tradycji, kultury i więzi rodzinnych. Wspólne wędrowanie po lesie z rodziną to wyraz jedności i wspólnoty, a las jawi się jako przestrzeń, która łączy pokolenia i przekazuje wartości. Autor z entuzjazmem mówi o całej sitwie idącej w głąb lasu, podkreślając, że ten kontakt z przyrodą jest nie tylko osobistym, ale także społecznym i kulturowym doświadczeniem. • Podsumowując, tekst jest afirmacją życia blisko natury, gdzie las staje się miejscem odrodzenia, harmonii i duchowego wzrostu. Poprzez dynamiczny język i wyraziste obrazy, autor oddaje głęboką radość, jaką przynosi przebywanie w lesie, oraz pragnienie ponownego połączenia się z ziemią i jej siłami. • #las • #natura • #duchowość • #harmonia • #odrodzenie • #rytuał • #przyroda • #rodzina • #poezja • #uzdrowienie
#############################
