quotNormyquot cholesterolu dawniej 300 mgdl dziś 200 mgdl Dlaczego

>> YOUR LINK HERE: ___ http://youtube.com/watch?v=SecnJLQ0zwU

ERRATA: min. 2:30 i 2:40 powinno być: 4-aminoantypiryna • Miniaturka została pobrana z domeny publicznej Pixabay na licencji CC0 (Creative Commons Zero). Nie wymaga przypisu. • Normy badań laboratoryjnych zależą od: • 1. Metody oznaczania. Różnice w stężeniach badanej substancji chemicznej oznaczanej za pomocą różnych metod, mogą wynosić od kilku do kilkudziesięciu tysięcy procent (enzymy, glukoza, cholesterol). W niektórych przypadkach tak uzyskane wyniki są zupełnie nieporównywalne. Dawniej cholesterol oznaczano mało specyficzną metodą Liebermanna-Burcharda, dzisiaj stosuje się czułe i bardziej swoiste metody enzymatyczne (z esterazą, peroksydazą i chromogenem). Glukozę oznaczano metodą o-toluidynową, dzisiaj - POD/CHOD (enzymatyczna). • Zalecenia IFCC doprowadziły do standaryzacji oznaczeń eliminacji tych metod, które są mało czułe lub nieswoiste pod względem analitycznym, przez co wyniki uzyskane w różnych laboratoriach mogą być ze sobą porównywane (odtwarzalność). Metody definitywne i referencyjne są najbardziej dokładne, uzyskuje się wyniki zbliżone do wartości rzeczywistych, ale ze względu na ich wysoki koszt, nie są wykorzystywane w rutynowych laboratoriach medycznych, a jedynie w celach naukowych. • 2. Aktualizacja wiedzy, na podstawie zaleceń literaturowych opartych na faktach medycznych (Evidence Based Medicine). Często powoduje zmianę zakresów referencyjnych. Na przestrzeni lat zmiana zaleceń dotyczących stężenia glukozy, cholesterolu (lipoproteiny ) LDL, ciśnienia tętniczego, doprowadziła do modyfikacji norm laboratoryjnych. • 3. Każde laboratorium przed wdrożeniem metody dokonuje jej walidacji. Błędy w oznaczeniach (przypadkowe), niepoprawność, nieprecyzja w serii jednoczesnej lub niejednoczesnej, mają wpływ na uzyskiwane wyniki. Medyczne Laboratoria Diagnostyczne (MDL) są zobowiązane do prowadzenia kontroli wewnątrzlaboratoryjnej i udziału w sprawdzianach zewnętrznych, mając na uwadze przede wszystkim jakość wykonywanych usług oraz dobro pacjenta. • Piśmiennictwo: • 1. Dembińska-Kieć A., Naskalski J.: Diagnostyka laboratoryjna z elementami biochemii klinicznej. Elsevier Urban Partner, 2009. • 2. Angielski S.: Biochemia kliniczna i analityka. PZWL, 1985. • 3. Kujawska-Łuczak M.: Propedeutyka medycyny klinicznej. UM Poznań, 2014. • 4. Piwowar A.: Biochemia laboratoryjna. UM Wrocław, 2011. • 5. Zahorska-Markiewicz B. Patofizjologia kliniczna. Edra Urban Partner, Wrocław 2017.

#############################

New on site