Jan Kochanowski Tren IX
>> YOUR LINK HERE: ___ http://youtube.com/watch?v=X1-V51DyhQA
Wersja angielska: / @fastbookrecap • Kanał z kawałami: / @myjokespolska • https://www.lekturek.pl - tu znajdziesz wszystkie streszczenia • https://www.lekturek.pl/treny/ - wszystkie treny • LEKCJE MATEMATYKI: • / @yupplipl • 💲 wsparcie 💲 PayPal 💲 szybki przelew 💲 • 💰 https://www.paypal.com/cgi-bin/webscr... • Wesprzyj rozwój kanału na Patronite: • 💰 https://patronite.pl/lekturek • • tłumaczenie na język współczesny: • Warto by cię kupić, mądrości, za wszystkie pieniądze, • Która (jeśli prawdziwie mówią) wszystkie żądze, • Wszystkie ludzkie smutki umiesz wykorzenić. • A człowieka niemal w anioła odmienić, • Który nie wie, co boleść, smutku nie czuje, • Złym przygodom nie podległ, strachom nie ulega. • Te wszystkie rzeczy ludzkie uważasz za fraszkę, • Jednakową myśl tak w szczęściu, jak i w żałobie • Zawsze niesiesz; ty śmierci wcale się nie boisz, • Wolna od obaw, nieodmienna, niezwyciężona stoisz. • Ty bogactwa nie złotem, nie wielkimi skarbami, • Ale nasyceniem mierzysz i naturalnymi • Potrzebami; ty okiem swym bezwzględnym • Nędznika wypatrujesz pod dachem złoconym, • A uboższym nie zazdrościsz wystarczającego mienia, • Kto by tylko zechciał słuchać twego upomnienia. • Nieszczęśliwy ja człowiek, który lata swoje • Na tym strawił, żebym był ujrzał progi twoje. • Teraz nagle ze stopni ostatnich zrzucony • I między innych, jeden z wielu, policzony. • • tekst oryginalny: • Kupić by cię, mądrości, za drogie pieniądze, • Która (jesli prawdziwie mienią) wszytki żądze, • Wszytki ludzkie frasunki umiesz wykorzenić, • A człowieka tylko nie w anioła odmienić, • Który nie wie, co boleść, frasunku nie czuje, • Złym przygodam nie podległ, strachom nie hołduje. • Ty wszytki rzeczy ludzkie masz za fraszkę sobie, • Jednaką myśl tak w szcześciu, jako i w żałobie • Zawżdy niesiesz; ty śmierci namniej sie nie boisz, • Bezpieczną, nieodmienną, niepożytą stoisz. • Ty bogactwa nie złotem, nie skarby wielkiemi, • Ale dosytem mierzysz i przyrodzonemi • Potrzebami; ty okiem swym nieuchronionym • Nędznika upatrujesz pod dachem złoconym, • A uboższym nie zajźrzysz szcześliwego mienia, • Kto by jedno chciał słuchać twego upomnienia. • Nieszcześliwy ja człowiek, którym lata swoje • Na tym strawił, żebych był ujźrzał progi twoje. • Terazem nagle z stopniów ostatnich zrzucony • I miedzy insze, jeden z wiela, policzony.
#############################
