Youtor
oryginalny głos Józefa Piłsudskiego oczyszczony przez AI 1924r
>> YOUR LINK HERE: ___ http://youtube.com/watch?v=qfZd1RGR_Js
short z calego zapisu, ktory jest dostepny na moim kanale • oryginalny głos Józefa Piłsudskiego o... • cała mowa - transkrypcja • Stoję przed jakąś dziwaczną trąbą i myślę, że głos mój ma się oddzielić ode mnie i pójść gdzieś w świat beze mnie, jego właściciela. Zabawne pomysły mają ludzie! Doprawdy, trudno się nie śmiać z tej dziwnej sytuacji, w której nagle głos pana Piłsudskiego się znajdzie. • Wyobrażam sobie tę zabawną chwilę, gdy jakiś ananas korbą nakręci, śrubkę naciśnie i jakaś trąba, zamiast mnie, gadać zacznie. Ciekawe! • Chciałbym widzieć wtedy zebrane dzieci, do których trąba ludzkim głosem gada. A gdy pomyślę, że wśród tych dzieci nagle znaleźć się mogą moje własne, które na pewno pomyślą, że tatuś z nimi gdzieś za trąbą w chowanego się bawi. • Pusty śmiech mnie bierze, że ten biedny mój głos, ode mnie oddzielony, przestał nagle być moją własnością i należy już, nie wiem do kogo, nie wiem do czego: do trąby czy do jakiegoś akcyjnego towarzystwa. • Najzabawniejsza jest jednak myśl, że kiedy mnie już nie będzie, głos pana Piłsudskiego sprzedawanym będzie za trzy grosze gdzieś na jarmarkach, prawie na funty, jak pierniki, prawie na łuty, jak jakie cukierki. I gdy przed tą maszynką stoję, wciąż mnie jedna myśl prześladuje, bym mógł uwiecznić nie głos, lecz śmiech. • Głosem z trąby błagam: matki i ojcowie, gdy sami śmiać się nie możecie, w kąt rzućcie instrumenty pedagogiczne, gdy wesoły srebrny dzwonek śmiechu roześmianych buziaków dziecinnych w waszych domach się rozlega. • Niech się śmieją polskie dzieci śmiechem odrodzenia, gdy wy tego nie umiecie! • A gdy wam teraz do śmiechu już usta się układają, śmiejcie się do woli, gdy ja z tej trąby was żegnam pustym, dziecinnym, żołnierskim śmiechem i słowem: do widzenia! • 05.09.1924. • english • I find myself standing before some bizarre horn, contemplating how my voice is to detach from me and wander into the world without me, its proprietor. What amusing notions people possess! Truly, one cannot help but laugh at this peculiar situation where suddenly Mr. Piłsudski's voice shall find itself. • I envision that humorous moment when some bloke will turn a crank, press a screw, and lo, the horn, in lieu of myself, will begin to speak. Fascinating! • I would relish seeing the gathered children to whom the horn speaks with a human voice. And when I think that among these children, my own might suddenly appear, who will surely assume that daddy is playing hide-and-seek with them behind the horn. • Empty laughter takes me, realizing this poor voice of mine, separated from me, has ceased to be my property and now belongs, I know not to whom, I know not to what: to the horn or some joint-stock company perhaps. • The most amusing thought, however, is that when I am no longer here, Mr. Piłsudski's voice will be sold for pennies at some fairs, almost by the pound, like gingerbreads, nearly in scraps, akin to candies. And as I stand before this contraption, a single thought haunts me, wishing I could immortalize not the voice, but laughter. • With a voice from the horn, I implore: mothers and fathers, if you yourselves cannot laugh, cast aside your pedagogical tools when the merry silver bell of children's giggling laughter resounds in your homes. • Let Polish children laugh with the laughter of rebirth if you cannot do so! • And if your lips are now settling into a smile, laugh heartily as I bid you farewell from this horn with empty, childish, soldierly laughter and the word: goodbye! • 05.09.1924.
#############################
